ပါကစ္စတန်ရှိ အထည်အလိပ်လုပ်ငန်း

စက်မှုလုပ်ငန်းတွင် ခိုင်မာသောဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုနှင့် တည်ငြိမ်သောဖလှယ်မှုစီးဆင်းမှုကြောင့် Pakistan GDP သည် 2021 ခုနှစ်တွင် 3.9% တိုးလာခဲ့သည်။ ပထမဆုံးကုန်သွယ်နိုင်ငံအဖြစ်၊ တရုတ်နှင့် ပါကစ္စတန်တို့သည် အမြဲတမ်းကောင်းမွန်သောဆက်ဆံရေးကို ထိန်းသိမ်းထားကြသည်။တရုတ်နိုင်ငံသည် ပါကစ္စတန်နိုင်ငံအတွက် အကြီးဆုံးကုန်သွယ်ဖက်နိုင်ငံဖြစ်ပြီး ကုန်ပစ္စည်းအမြောက်အမြားကို တင်သွင်းကာ အမျိုးအစားသုံးမျိုးတွင် အရေးကြီးဆုံးအပိုင်းဖြစ်သည့် ချည်၊ ပြောင်းနှင့် မိုင်း၊ ၆၀ ရာခိုင်နှုန်း၊ ၁၀ ရာခိုင်နှုန်းနှင့် ၆ ရာခိုင်နှုန်းတို့ဖြစ်သည်။

အထည်အလိပ်လုပ်ငန်းအခြေအနေ
ပါကစ္စတန်သည် အာရှတွင် အဋ္ဌမမြောက် အထည်အလိပ်တင်ပို့သည့် နိုင်ငံဖြစ်ပြီး ချည်၊ ချည်ထည်နှင့် ချည်ထည်များကို ထုတ်လုပ်သူဖြစ်ပြီး တတိယမြောက် ချည်သားစားသုံးသူဖြစ်သည်။အထည်အလိပ်လုပ်ငန်းသည် ဂျီဒီပီ ၈ ဒသမ ၅ ရာခိုင်နှုန်း၊ ထုတ်လုပ်မှု ၄၆ ရာခိုင်နှုန်းရှိသည်။အထည်အလိပ်နယ်ပယ်တွင် အလုပ်သမား ၁ ဒသမ ၅ သန်းရှိပြီး ၄၀ ရာခိုင်နှုန်းမှာ အလုပ်သမားဖြစ်သည်။အကြွေးစကေးသည် ကုန်ထုတ်စက်မှုလုပ်ငန်း၏ စုစုပေါင်းအကြွေးပမာဏ၏ 40% နှင့် စက်မှုပေါင်းထည့်တန်ဖိုးသည် ၎င်း၏ GDP ၏ 8% ဖြစ်သည်။
ပါကစ္စတန်သည် အထည်အလိပ် ၁၉ ဒသမ ၃ ဘီလီယံ တင်ပို့ခဲ့ပြီး ၂၀၂၂ ခုနှစ်တွင် တစ်နှစ်ထက်တစ်နှစ် တိုးတက်မှု ၂၅ ဒသမ ၃၂ ရာခိုင်နှုန်း၊ ပို့ကုန်ကုန်သွယ်မှုအားလုံး၏ ၆၀ ဒသမ ၇၇ ရာခိုင်နှုန်းဖြစ်သည်။ချည်တန်ချိန် ၃၃၂ဝဝဝ တင်ပို့ခဲ့ပြီး တစ်နှစ်ထက်တစ်နှစ် ၁၄ ဒသမ ၃၈ ရာခိုင်နှုန်း လျော့ကျခဲ့သည်။အထည်တင်ပို့မှုမှာ စတုရန်းမီတာ ၄၂ ဒသမ ၉ သန်းရှိပြီး တစ်နှစ်ထက်တစ်နှစ် ၆၀ ဒသမ ၉ ရာခိုင်နှုန်း လျော့ကျခဲ့သည်။
ချည်မျှင်၊ ချည်ထည်၊ မျက်နှာသုတ်ပုဝါ၊ အိပ်ယာနှင့် ထိုးပြီးသားအဝတ်အထည်များကဲ့သို့သော တန်ဖိုးနည်းထုတ်ကုန်များသည် ပါကစ္စတန်၏ အထည်အလိပ်တင်ပို့မှု၏ 80% နီးပါးဖြစ်သည်။ဥရောပသမဂ္ဂနှင့် အမေရိကန်သို့ အထည်အလိပ်တင်ပို့မှု၏ 60% ကျော်သည် စျေးကွက်အတော်လေး စုစည်းနေပြီး အထူးသဖြင့် အဝတ်အထည် (အဝတ်အထည်များနှင့် ချည်ထည်) 90% ကျော်ကို ဥရောပနှင့် အမေရိကန်သို့ တင်ပို့လျက်ရှိသည်။ချည်မျှင်၊ ဝါဂွမ်းနှင့် အခြားအဓိကထုတ်ကုန်များကို တရုတ်၊ အိန္ဒိယ၊ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်၊ တောင်ကိုရီးယား၊ ဂျပန်နှင့် အခြားနိုင်ငံများသို့ အဓိက တင်ပို့လျက်ရှိသည်။တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ပါကစ္စတန်သည် ချည်စိမ်း၊ ဓာတုဖိုက်ဘာနှင့် ဂုန်လျှော်ကဲ့သို့သော ကုန်ကြမ်းများနှင့် အထည်အလိပ်များ အဓိကအားဖြင့် အထည်အလိပ်များကို တင်သွင်းလျက်ရှိသည်။

ရိုးရာအထည်အလိပ်နိုင်ငံတစ်ခုအနေဖြင့် ပါကစ္စတန်၏ အားသာချက်မှာ ဝါဂွမ်းထုတ်လုပ်မှုနှင့် စျေးပေါသော လုပ်သားများ၏ ပကတိအခြေအနေများဖြစ်ပြီး လက်ရှိအချိန်တွင် ၎င်း၏ချည်ထွက်ရှိမှုနှင့် အရည်အသွေးတို့သည် တစ်နှစ်ထက်တစ်နှစ် ကျဆင်းလာကာ လုပ်သားအင်အား၏ အလုံးစုံကျွမ်းကျင်မှုအဆင့်မှာလည်း နည်းပါးနေပါသည်။ ပါကစ္စတန်၏ အထည်အလိပ်လုပ်ငန်း ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကို ကန့်သတ်ထားသည်။ထို့အပြင် ပါကစ္စတန်၏ ပြိုင်ဆိုင်မှု အားသာချက်များမှာ နိုင်ငံရေးမတည်ငြိမ်မှု၊ လျှပ်စစ်ဓာတ်အားပြတ်တောက်မှု၊ လျှပ်စစ်ဓာတ်အား မြင့်မားမှု၊ ငွေကြေးတန်ဖိုးကျဆင်းမှု၊ ကြီးမားသော နိုင်ငံခြားငွေလဲလှယ်မှုကွာဟမှုနှင့် ဘဏ္ဍာရေးစရိတ်များ မြင့်မားမှုတို့ အပါအဝင် လျော့နည်းလာပါသည်။ပါကစ္စတန်အစိုးရသည် နိုင်ငံ၏အထည်အလိပ်များ၏ နိုင်ငံတကာယှဉ်ပြိုင်နိုင်စွမ်းကို မြှင့်တင်ရန်အတွက် အထည်အလိပ်မူဝါဒအသစ်ကို ရေးဆွဲလျက်ရှိသည်။၂၀၂၂ ခုနှစ်တွင် ပါကစ္စတန်၏အထည်အလိပ်လုပ်ငန်းအတွက် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုနှင့် တိုးချဲ့မှုအစီအစဉ်သည် အမေရိကန်ဒေါ်လာ ၃.၅ ဘီလီယံခန့်ရှိပြီး ယခုနှစ်အစတွင် ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းခန့် အကောင်အထည်ဖော်နေပြီဖြစ်သည်။

အထည်အလိပ် စက်ပစ္စည်း အခြေအနေ
ပါကစ္စတန်တွင် စက်မှုကွင်းဆက်တစ်ခုလုံး၏ ထုတ်လုပ်မှုစွမ်းရည်မှာ ဝါဂွမ်းဂျင်စက် ၁၂၂၁ ခု၊ ချည်ငင်စက် ၄၄၂ ခု၊ အထည်အလိပ်နှင့် အထည်ချုပ်စက်ရုံကြီး ၁၂၄ ရုံနှင့် အသေးစား အထည်အလိပ်နှင့် အထည်ချုပ်စက်ရုံ ၄၂၅ ရုံတို့ ပါဝင်သည်။လက်စွပ်လှည့်ခြင်း၏စကေးသည် spindles 13 သန်းခန့်နှင့် 200,000 heads of air spinning ဖြစ်သည်။၃၀၂/၅၀၀၀
နှစ်စဉ်ထွက်ရှိသည့် ဝါဂွမ်းသည် ၁၃ သန်းခန့် (၄၈၀ ပေါင်/ကောက်)၊ နှစ်စဉ် အမျှင်တု၏ အထွက်နှုန်းမှာ တန်ချိန် ၆၀၀,၀၀၀ ခန့်ရှိပြီး၊ နှစ်စဉ်ထွက်ရှိသည့် terephthalic acid၊ polyester ထုတ်လုပ်မှုအတွက် ကုန်ကြမ်းမှာ တန်ချိန် ၅၀၀,၀၀၀ ဖြစ်သည်။ပါကစ္စတန်နိုင်ငံ၏ အထည်အလိပ်လုပ်ငန်း၏ ထုတ်လုပ်မှုစွမ်းရည်၏ 60% ကျော်သည် ချည်ထုတ်လုပ်သောပြည်နယ် ပန်ဂျပ်တွင် အာရုံစိုက်နေပြီး၊ Sindh တွင် 30% နှင့် ကျန်ပြည်နယ်နှင့်တိုင်းဒေသကြီးများတွင် 10% ခန့်သာရှိသည်။
Pakistan ၏ အထည်အလိပ်လုပ်ငန်းသည် ယေဘုယျအားဖြင့် နိုင်ငံတကာစက်မှုကွင်းဆက်၏ နိမ့်ပါးသောနေရာတွင်ရှိပြီး မူလထုတ်ကုန်များ၊ ပဏာမထုတ်လုပ်သောထုတ်ကုန်များနှင့် အလယ်အလတ်တန်းစား အထည်အလိပ် လူသုံးကုန်ပစ္စည်းများကဲ့သို့သော တန်ဖိုးနည်းသော ဆက်စပ်ပစ္စည်းများတွင် ရှိနေပါသည်။

လက်ရှိတွင် ဂျပန်နိုင်ငံ၊ ဥရောပနှင့် တရုတ်နိုင်ငံတို့မှ ချည်ငင်စက်များသည် နိုင်ငံအတွင်း အသုံးပြုနေသော စက်ကိရိယာအများစုတွင် ပါဝင်ပါသည်။ဂျပန်စက်ပစ္စည်းများ၏ အရောင်းရဆုံးအချက်မှာ ရိုးရှင်းသောလည်ပတ်မှု၊ တာရှည်ခံမှု၊ နိုင်ငံ၏အထည်အလိပ်လုပ်ငန်းများအတွက် အသုံးပြုရန် အလွန်သင့်လျော်ပါသည်။ဥရောပစက်ပစ္စည်းများသည် “ရည်ရွယ်ချက်အတွက် သင့်လျော်သည်” ဖြစ်သော်လည်း ပါကစ္စတန်ရှိ ၎င်း၏နည်းပညာအဆင့်မြင့်သည့် အရောင်းအ၀ယ်အချက်များသည် ဂျပန်စက်ပစ္စည်းများကို ဆန့်ကျင်၍မရနိုင်ပါ။တရုတ်စက်ပစ္စည်းများ၏ အဓိကအားသာချက်များမှာ ကုန်ကျစရိတ်မြင့်မားပြီး ပေးပို့ချိန်တိုတောင်းခြင်းဖြစ်ပြီး အားနည်းချက်များမှာ ကြာရှည်ခံနိုင်မှုအားနည်းခြင်း၊ အသေးအဖွဲပြဿနာများနှင့် မကြာခဏ ပြုပြင်ထိန်းသိမ်းမှုများဖြစ်သည်။